Surowcem leczniczym są nagie pędy skrzypu.  Rozdrobnione i wysuszone pędy skrzypu zawierają duże ilości flawonoidów i soli mineralnych, a także krzemionki i soli potasowych.

Krzemionka w połączeniu z potasem i flawonoidami działa moczopędnie. Krzem jest pierwiastkiem śladowym, występującym w organizmie człowieka. Duże ilości krzemu zużywają przede wszystkim tkanki szybko rosnące: błony śluzowe, skóra, włosy i paznokcie. Krzem zwiększa zdolność skóry do zatrzymywania wilgoci oraz ułatwia procesy gojenia. W miarę starzenia się organizmu ilość krzemu maleje, co zdecydowanie osłabia elastyczność skóry i siłę wiązania wody przez nasze tkanki.

 Regularne picie herbatki ze skrzypu zmniejsza obrzęki nóg w wyniku moczopędnego działania rośliny. Możemy również wyleczyć choroby dróg moczowych. Polecana jest także w dnie moczanowej ponieważ wspomaga usuwanie toksyn z organizmu. Skrzyp polny znajduje się w wielu mieszankach ziołowych stosowanych w reumatyzmie, artretyzmie i w chorobach wątroby. Przy krwotokach z nosa dobrze jest  wciągnąć do nozdrzy świeży sok ze skrzypu.

W stanach zapalnych dziąseł i gardła skrzyp skuteczny jest w postaci płukanek, a przemywanie odwarem trudno gojących się ran wspomaga proces gojenia uszkodzeń skóry.

Osoby chorujące na nerki lub serce nie powinny regularnie pić herbatek ze skrzypu.